- Πάρε ρε φίλε ένα τσιγαράκι. Που κολλάς. Είναι εντάξει, ένα τσιγαράκι δεν κάνει κακό.

- Σιγά ρε φίλε. Τι μας λες. Να καπνίσω ένα τσιγαράκι για να πάθω κι εγώ τα ίδια με σένα? Γιατί πρέπει να θέλω να κιτρινίσουν τα δόντια και τα δάκτυλα μου που θα κρατούν το τσιγαράκι? Γιατί να θέλω να κουράζομαι εύκολα και να χάσω την ενέργεια μου επειδή θα έχουν γεμίση με πίσσα οι πνεύμονες μου από το τσιγαράκι? Γιατί να θέλω να αποκτήσω έναν άσχημο βήχα που θα μου καταστρέφει τον λαιμό μου από το τσιγαράκι? Τι να απαντήσω στους γιατρούς που μου λένε πως όταν θα καπνίσω κινδυνεύω άμεσα με καρκίνο στους πνεύμονες και κλείσιμο των αρτηριών όλου του σώματος μου? Γιατί γράφουνε, ακόμη και τα ίδια τα πακέτα των τσιγάρων με τεράστια γράμματα ότι το κάπνισμα σκοτώνει, το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο, το κάπνισμα προκαλεί καρδιακά προβλήματα και τόσα και τόσα που προκαλεί το ύπουλο τσιγαράκι? Γιατί πρέπει να πληρώνω ακριβά για να ρουφώ την καπνίλα, την πίσσα και τις άλλες βλαβερές ουσίες που περιέχει το τσιγαράκι?

Ρε φίλε δεν παίρνω τσιγαράκι. Αλλά κι εσύ αν θες το καλό σου, ξεκόλλα από το τσιγαράκι.

Ανδρέας Πανταζής, 2003